My Web Page

An est aliquid, quod te sua sponte delectet?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Duo Reges: constructio interrete. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Summum enĂ­m bonum exposuit vacuitatem doloris; Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum ediderit nihil post mortem ad nos pertinere? Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur; Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat?

Quid iudicant sensus?
Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum;
Bork
Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens.
Nulla erit controversia.
Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur?
Ita prorsus, inquam;
Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum;
Bork
Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari.
Bork
Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus.
  1. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.
  2. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.
  3. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?
  4. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?
Aufidio, praetorio, erudito homine, oculis capto, saepe audiebam, cum se lucis magis quam utilitatis desiderio moveri diceret.

Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. At hoc in eo M. Sed fac ista esse non inportuna; Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; An tu me de L. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. A mene tu?

Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium,
multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium.

Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur,
quanta confusio?

Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Restinguet citius, si ardentem acceperit.