Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Recte, inquit, intellegis. Duo Reges: constructio interrete. Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus; Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata.
- Sed plane dicit quod intellegit.
- Immo vero, inquit, ad beatissime vivendum parum est, ad beate vero satis.
- An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia?
- Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam?
Itaque his sapiens semper vacabit.
Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros. Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas?
Frater et T. Nemo igitur esse beatus potest. Aperiendum est igitur, quid sit voluptas; Haeret in salebra. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum?
- Stoicos roga.
- Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur?
- Negare non possum.
- Huic ego, si negaret quicquam interesse ad beate vivendum quali uteretur victu, concederem, laudarem etiam;
- Bork
- Quid est igitur, inquit, quod requiras?
- Recte dicis;
- Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam;
Sin est etiam corpus, ista explanatio naturae nempe hoc effecerit, ut ea, quae ante explanationem tenebamus, relinquamus.
- Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?
- An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod.
- Egone quaeris, inquit, quid sentiam?
- Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.
- Age, inquies, ista parva sunt.
- Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest.
Quae enim mala illi non audent appellare, aspera autem et incommoda et reicienda et aliena naturae esse concedunt, ea nos mala dicimus, sed exigua et paene minima. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia?