Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Duo Reges: constructio interrete. Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam. Ut aliquid scire se gaudeant? Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Quare attende, quaeso. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.
Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Et ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate.
Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Quod est, ut dixi, habere ea, quae secundum naturam sint, vel omnia vel plurima et maxima. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus factis re, non teste moveamur. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.
- Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate.
- Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.
Quam ob rem turpe putandum est, non dico dolere-nam id quidem est interdum necesse-, sed saxum illud Lemnium clamore Philocteteo funestare, Quod eiulatu, questu, gemitu, fremitibus Resonando mutum flebiles voces refert.
- Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos?
- Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia.
- Bork
- Quid est enim aliud esse versutum?
- Qui convenit?
- Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae.
Sed hoc interest, quod voluptas dicitur etiam in animo-vitiosa res, ut Stoici putant, qui eam sic definiunt: sublationem animi sine ratione opinantis se magno bono frui-, non dicitur laetitia nec gaudium in corpore. Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera.