Maximus dolor, inquit, brevis est.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. In schola desinis. Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Itaque contra est, ac dicitis; Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Duo Reges: constructio interrete.

Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris. Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar? Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Id est enim, de quo quaerimus. Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe;

Elicerem ex te cogeremque, ut responderes, nisi vererer ne Herculem ipsum ea, quae pro salute gentium summo labore gessisset, voluptatis causa gessisse diceres.

Explanetur igitur.

Pugnant Stoici cum Peripateticis.

Ille incendat?

Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur;

Quid adiuvas?

Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?

Quae sequuntur igitur?

Cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate transitum est ad honestatem dictorum atque factorum.

Venit ad extremum;

Quid est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum?

Ac tamen, ne cui loco non videatur esse responsum, pauca
etiam nunc dicam ad reliquam orationem tuam.

Dicuntur ista, Cato, magnifice, inquam, sed videsne verborum
gloriam tibi cum Pyrrhone et cum Aristone, qui omnia
exaequant, esse communem?

1. Quid Zeno?
2. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur;
3. Quodsi Graeci leguntur a Graecis isdem de rebus alia ratione compositis, quid est, cur nostri a nostris non legantur?
4. Et quidem Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior, tamen noster fuit;
5. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;
6. Id mihi magnum videtur.

• Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt?
• Quid ergo hoc loco intellegit honestum?
• Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt.

Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Nihilo magis. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit;