Quid, de quo nulla dissensio est?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Sed tamen intellego quid velit. Duo Reges: constructio interrete. Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Nam de isto magna dissensio est. Bork Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris. Quo modo autem philosophus loquitur? Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora.

Multi enim et magni philosophi haec ultima bonorum iuncta
fecerunt, ut Aristoteles virtutis usum cum vitae perfectae
prosperitate coniunxit, Callipho adiunxit ad honestatem
voluptatem, Diodorus ad eandem honestatem addidit vacuitatem
doloris.

Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest
esse dissensio.

Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur.
Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam.
Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia.
Comprehensum, quod cognitum non habet?
Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria.
Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.

Ergo in gubernando nihil, in officio plurimum interest, quo in genere peccetur. Itaque a sapientia praecipitur se ipsam, si usus sit, sapiens ut relinquat. Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Bork Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam.

Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt? Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.

Peccata autem partim esse tolerabilia, partim nullo modo, propterea quod alia peccata plures, alia pauciores quasi numeros officii praeterirent.

Quonam, inquit, modo?: Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;
Bork: Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur.
Nos commodius agimus.: Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.
Bork: Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico.

Facillimum id quidem est, inquam.
Quod autem magnum dolorem brevem, longinquum levem esse dicitis, id non intellego quale sit.
Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba.
Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi;