Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Urgent tamen et nihil remittunt. Praeteritis, inquit, gaudeo. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Duo Reges: constructio interrete. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;

Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit.
Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus.
Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit.
Sed haec omittamus;

Nihil sane.: Huic ego, si negaret quicquam interesse ad beate vivendum quali uteretur victu, concederem, laudarem etiam;
Bork: Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;
Nos commodius agimus.: Ex eorum enim scriptis et institutis cum omnis doctrina liberalis, omnis historia.
Ut pulsi recurrant?: Putabam equidem satis, inquit, me dixisse.

Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.

Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.

Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior,
philosophum loqui de cupiditatibus finiendis.

Possumusne ergo in vita summum bonum dicere, cum id ne in
cena quidem posse videamur?

Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior;
Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum.
Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec.
Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est.
Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora.

Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? Haec qui audierit, ut ridere non curet, discedet tamen nihilo firmior ad dolorem ferendum, quam venerat. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum.

Quae quidem adhuc peregrinari Romae videbatur nec offerre sese nostris sermonibus, et ista maxime propter limatam quandam et rerum et verborum tenuitatem.