Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur. Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Nescio quo modo praetervolavit oratio. Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Duo Reges: constructio interrete. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur. Respondeat totidem verbis.

Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus. Graece donan, Latine voluptatem vocant. Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti?

Quam haec sunt contraria! hic si definire, si dividere
didicisset, si loquendi vim, si denique consuetudinem
verborum teneret, numquam in tantas salebras incidisset.

Praeclare Laelius, et recte sofñw, illudque vere: O Publi,
o gurges, Galloni! es [redacted] miser, inquit.

Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;

Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Maximus dolor, inquit, brevis est. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu est. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Quibus ego vehementer assentior. Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita? Quo tandem modo?

Ita est quoddam commune officium sapientis et insipientis, ex quo efficitur versari in iis, quae media dicamus.

1. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc.
2. Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur.

Zenonem roges;

Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii.

Falli igitur possumus.

Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit.

Restatis igitur vos;

Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus.

• Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis;
• Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante.
• Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere?
• Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis.
• Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere?
• Sed et illum, quem nominavi, et ceteros sophistas, ut e Platone intellegi potest, lusos videmus a Socrate.